JOLANTA SZTUCHLIK (1965) absolwentka bibliotekoznawstwa i informacji naukowej na uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1990). Od 1994 r. kierownik Działu Zbiorów Specjalnych Książnicy Cieszyńskiej w Cieszynie. W latach 2007–2020 bibliotekarz w Bibliotece i Archiwum im. B. R. Tschammera przy Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Cieszynie, w której oprócz prac związanych z gromadzeniem i opracowaniem zbiorów pełniła funkcję kierownika projektu „Ochrona i konserwacja cieszyńskiego dziedzictwa piśmienniczego (2007–2009). Zainteresowania naukowe koncentruje na historii książki i bibliotek oraz na badaniach proweniencyjnych, a także na opracowaniu zbiorów specjalnych, zwłaszcza starych druków.
EWELINA BACHUL w roku 2018 roku ukończyła Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie organów prof. Juliana Gembalskiego. Jest także absolwentką (dyplom z wyróżnieniem) studiów na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej na Uniwersytecie Śląskim, Wydział Artystyczny w Cieszynie. Otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz stypendium Burmistrza Miasta Cieszyna. Zdobyła nagrody na międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach solowych i kameralnych, m.in. w Sankt-Petersburgu, Warszawie, Krakowie, Mielcu, Nowym Sączu, Bielsku-Białej. Występuje jako solistka i kameralistka w kraju i za granicą. Uczestniczyła w kursach interpretacji muzyki organowej i improwizacji, prowadzonych m.in. przez: Davida Titteringtona, Gerharda Gnanna, Ludgera Lohmanna, Christophe’a Mantoux, Desmonda Huntera, Wolfganga Seifena, Pietera van Dijka. Nagrała dwie solowe monograficzne płyty: ORG-homage! (2017) oraz CANTUS FIDEI IN ORGANIS TRADITUS (2020). Jest nauczycielem Diecezjalnego Studium Muzyki Kościelnej w Bielsku-Białej.
WASSIM IBRAHIM urodził się w 1978 roku w Damaszku, w Syrii. W 1998 roku ukończył pierwsze studia wyższe uzyskując tytuł inżyniera budownictwa i w ciągu następnych siedmiu lat brał udział w licznych projektach inżynieryjnych w Syrii. W 2005 roku rozpoczął studia na kierunku Harmonia i Kontrapunkt na wydziale Teorii i Kompozycji w Damaszku, które ukończył w 2010 roku. Do Polski przyjechał w 2013 roku i tu, w roku 2015 uzyskał tytuł magistra na wydziale kompozycji Akademii Muzycznej w Krakowie, pod kierunkiem prof. Józefa Rychlika. W 2019 roku uzyskał stopień doktora w dziedzinie kompozycji na Akademii Muzycznej w Krakowie pracując pod kierunkiem prof. Wojciecha Widłaka. W latach 2010-2013 rozpoczął profesjonalną karierę akademicką jako nauczyciel w Higher Institute of Music w Damaszku, w Syrii, gdzie wykładał historię muzyki, prowadził zajęcia z harmonii i kształcenia słuchu. Był gościnnym wykładowcą w Akademii Muzycznej w Krakowie, Uniwersycie Jagiellońskim w Krakowie, Uniwersytecie Viterbo, La Crosse, Wisconsin, USA i Wisconsin University, La Crosse, Wisconsin, USA. Profesjonalną karierę kompozytorską rozpoczął w 2002 roku od skomponowania sześciu piosenek dla dzieci, które znalazły się na płycie dedykowanej najmłodszym. Później jego utwory były wykonywane na wielu festiwalach, w różnych krajach i salach koncertowych na całym świecie. Od 2015 do chwili obecnej prowadzi założony przez siebie amatorski Chór w Kontakcie, uhonorowany w 2020 roku tytułem Krakowskiego Ambasadora wielokulturowości A.D.2019.
HENRYK KASPERCZAK, absolwent Królewskiego Konserwatorium w Hadze w klasie lutni Toyohiko Satoh i Akademii Muzycznej w Krakowie oraz muzykologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest wykładowcą Historycznych Praktyk Wykonawczych i gry na lutni w Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz w Łodzi. Aktywnie współtworzy cykle koncertowe oraz projekty operowe w kraju i za granicą z wybitnymi solistami i orkiestrami. Na przestrzeni lat dokonał kilkudziesięciu nagrań studyjnych. Jako wykładowca i pedagog przewodzi kursom muzyki renesansowej, niejednokrotnie zasiada także w składzie jury. Grając na instrumentach historycznych uczestniczy również w działaniach muzyki współczesnej i rozrywkowej. W formacjach Amaryllis i Pospolite Ruszenie łączy muzykę dawną z rokiem progresywnym. Współpracując z Jackiem Kowalskim, Mirosławem Czyżykiewiczem i Bartkiem Marusikiem wprowadza lutnie w świat współczesnej piosenki z tekstem literackim. W projektach tych wykorzystuje lutnię, teorbę, pistalę, dudy, r’bę i saz.
KATARZYNA WIWER śpiewaczka i propagatorka kultury, pedagog śpiewu jest absolwentką wydziału wokalno-aktorskiego Akademii Muzycznej w Krakowie. Specjalizuje się w stylowym wykonawstwie muzyki dawnej oraz w repertuarze pieśni. Ma na swoim koncie wiele prawykonań, zarówno utworów nowych, jak i pierwszych, czasem po setkach lat, współczesnych wykonań utworów z dziedziny muzyki dawnej (m.in. archiwalia jasnogórskie, podolinieckie, staniąteckie i inne). Jako śpiewaczka ma swoim portfolio wiele autorskich recitali i programów koncertowych, których temat spaja sztukę słowa i muzyki w intrygującą całość. W programach tych współpracuje ze znakomitymi muzykami kameralistami, jak Andrzej Zawisza, Irena Davidson, Agnieszka Kaczmarek-Bialic, Henryk Kasperczak, Marek Szlezer, czy Michał Rot. Ma w swoim dorobku wiele nagrań płytowych, m.in. z Ars Antiqua Austria, Capellą Cracoviensis, Polską Orkiestrą XVIII w., Tatrzańską Orkiestrą Klimatyczną, Celtic Triangle, Flores Rosarum. Jej nowym dokonaniem jest nagranie z kwartetem smyczkowym The Time Quartet pieśni Wacława Geigera do tekstów w gwarze góralskiej. W 2021 roku ukazała się w jej przekładzie znakomita książka Johna Pottera i Neila Sorrella „Historia śpiewu”.
BLANKA DEMBOSZ-TONDERA urodzona w Krakowie, ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w 2002 roku oraz śpiew solowy na Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie prof. Ewy Wdowickiej w 2009 roku. Posiada w repertuarze muzykę różnych epok, od średniowiecza po utwory współczesne. Dokonuje prawykonań utworów polskich kompozytorów oraz polskich prawykonań dzieł kompozytorów zagranicznych. Jest pedagogiem śpiewu i prowadzi własne studio wokalne.
ZOFIA TRYSTUŁA-HOVHANNISIYAN - multiinstrumentalistka, absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie, Conservatorio di Verona (Włochy) oraz Universidade de Aveiro (Portugalia). Koncertuje w kraju i za granicą – dotychczas w kilkunastu krajach w Europie i Azji – jako solistka oraz członek zespołów i orkiestr symfonicznych. Laureatka wielu międzynarodowych konkursów i festiwali.
Poza wykonywaniem, na oboju i rożku angielskim, muzyki z nurtu szeroko pojętej klasyki specjalizuje się w grze na instrumentach historycznych (oboje barokowe) oraz instrumentach etnicznych z Kaukazu Południowego (duduk, zurna, santur).
JULIAN GEMBALSKI urodził się w Siemianowicach Śląskich. Edukację muzyczną odbywał w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach, gdzie ukończył z wyróżnieniem klasę fortepianu prof. Wandy Uszok. Gry organowej uczył się najpierw u organisty Katedry Chrystusa Króla w Katowicach, Stanisława Kopernoka, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, w klasie organów Henryka Klaji. Ukończył także Wydział Kompozycji i Teorii (dyplomy obu specjalności z wyróżnieniem w 1975 r.). W 1978 r. odbył kurs mistrzowski u prof. Flor Peetersa w Mechelen (Belgia) a w latach 1979-80 studiował w Paryżu, pod kierunkiem Andre Isoir’a i Michela’a Chapuis (organy) oraz Jean’a Saint-Arroman (muzykologia). Prowadzi ożywioną działalność artystyczną, naukową i pedagogiczną. Występował z koncertami w całej Europie oraz w USA, nagrywał dla Polskiego Radia (m.in. seria „Antologia Organów na Górnym Śląsku”, gdzie zarejestrował 90 organów regionu) i telewizji. Nagrał ponad 50 płyt CD. Jest laureatem I nagród w konkursach improwizacji fortepianowej w Gdańsku i Nowej Rudzie oraz improwizacji organowej w Weimarze, a także wielu innych nagród, (m.in. nagrody „Orfeusza” XXXVIII Festiwalu „Warszawska Jesień”, nagrody im. Wojciecha Korfantego, im. Stanisława Ligonia, nagrody Arcybiskupa Katowickiego „Lux ex Silesia”, nagrody „Śląski Szmaragd” Biskupa Ewangelicko-Augsburskiego, nagrody Marszałka Województwa Śląskiego za wkład w ochronę zabytków; odznaczony przez Papieża Jana Pawła II medalem „Pro Ecclesia et Pontifice”). Honorowy Ślązak Roku, Honorowy Obywatel Miasta Sejny i Powiatu Bieruńsko-Lędzińskiego. Autor prac z zakresu historii organów na Śląsku, problematyki ochrony i konserwacji organów zabytkowych, a także projektant wielu instrumentów. Profesor Akademii Muzycznej w Katowicach. W latach 1996–2002 był rektorem swej macierzystej uczelni. Od wielu lat jest też Archidiecezjalnym Wizytatorem Organów i Organistów. W 2004 roku założył pierwsze w Europie Środkowej Muzeum Organów.
ADRIANNA MARIA KAFEL studiowała grę na wiolonczeli na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Doroty Imiełowskiej. W 2014 roku dzięki programowi stypendialnemu „Erasmus” doskonaliła swoje umiejętności na Universität für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu w klasie prof. Wolfganga Aichingera a rok później na Conservatorio Superior de Musica de A Coruña będąc równocześnie asystentką prof. Caroliny Landriscini-Martinez. Studia magisterskie z wiolonczeli ukończyła w roku 2016 jednocześnie rozpoczynając studia z wiolonczeli barokowej na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Teresy Kamińskiej, które kontynuuje do chwili obecnej. W 2018 roku rozpoczęła również studia magisterskie z fideli kolanowych w klasie prof. Marii Pomianowskiej poszerzając swoje horyzonty muzyczne o edukacje w dziedzinie muzyki ludowej z różnych zakątków świata. Wielotorowe zainteresowania muzyką dawną, klasyczną i etniczną otworzyły jej drzwi do nowych doświadczeń muzycznych oraz współpracy ze znakomitymi muzykami. Adrianna jest aktywnym muzykiem orkiestrowym, kameralnym, występuje również jako solistka w kraju i za granicą. Brała udział w nagraniu najnowszej płyty Marii Pomianowskiej „Sukotherapy”. Adrianna jest współzałożycielką duetu Wspak wykonującego muzykę kresów wschodnich oraz zespołu La métamorphose Ensemble (Victoria Lerche, Aleksandra Radwańska, Adrianna Kafel, Anna Guja) wykonującego muzykę dawną, z którymi ma wiele sukcesów na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach.
PAWEŁ SOLECKI - fagocista, w 1998 roku ukończył studia na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. K. Siudmaka z wynikiem celującym. Jest laureatem licznych konkursów muzycznych oraz stypendystą kilku fundacji, m.in.: International Music Camp w 1989 r., Fundacji Sztuki Młodych 1989-91, Europejskiej Fundacji Mozartowskiej w latach 1994-95, gdzie pracował m.in. pod okiem Milana Turkoviča oraz Jessy’ego Read’a. Finalista Międzynarodowego Konkursu Indywidualności Muzycznych im. A.Tansmana w Łodzi (1998) oraz uczestnik Międzynarodowego Konkursu “Praska Wiosna” (2002). Współpracował z Libańskią Narodową Orkiestrą Symfoniczną w Bejrucie, Capellą Cracoviensis, a obecnie z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej oraz Orkiestrą Kameralną Miasta Tychy AUKSO. Jest członkiem zarówno Krakowskiego Tria Stroikowego, z którym w 2005 r. nagrał dla wytwórni DUX płytę z muzyką kompozytorów polskich, a rok później dla Polskiego Towarzystwa Bachowskiego Sonatę triową Es-dur BWV 525 J.S. Bacha, jak i Krakowskiego Kwintetu Dętego, który w 2016 roku wspólnie z wybitną polską pianistką Beatą Bilińską nagrał płytę Quint(et)essence, nominowaną do nagrody Fryderyki 2017 w kategorii – album roku – muzyka kameralna. Realizuje się także jako kompozytor. W 2016 roku, nakładem wydawnictwa muzycznego Contra, ukazał się Kwartet fagotowy nr 1. Od 2006 roku współpracuje również z krakowską poetką i pieśniarką – Basią Stępniak-Wilk.
ANNA ZAWISZA ukończyła Liceum Muzyczne w Tarnowie, w klasie kontrabasu i śpiewu, a następnie z wyróżnieniem, Wydział Wokalno – Aktorski Akademii Muzycznej w Krakowie. Była stypendystką Ministra Kultury w roku 2004. Po ukończeniu studiów swoje umiejętności doskonaliła i Ingrid Kemling, Neila Semera, Kaia Wessela, Charlesa Danielsa i Vincenta Dumestre. Specjalizuje się w wykonawstwie muzyki dawnej i współczesnej. Od wielu lat współpracuje z zespołami, takimi jak: Gabrieli Consort, Cepella Cracoviensis, Silva Rerum, Harmonia Sacra, Ara Ensemble oraz Chórem Polskiego Radia pod batutą znamienitych dyrygentów: Paula McCreesha, Paula Goodwina, Adrew Parrota, Vincenta Dumestre i Helmuta Rillinga. Do ważnych osiągnieć zalicza udział w najważniejszych festiwalach w Polsce, Niemczech, Francji, Belgii, Włoszech, Czechach, Norwegii i na Litwie. Koncertowała również w Japonii i Chinach. Ma na swoim koncie liczne nagrania studyjne, m.in. muzyka do spektaklu „Łucja Szalona” w reżyserii Magdaleny Piekorz oraz „Karnawał, czyli pierwsza żona Adama”, których premiery odbyły się w Teatrze Słowackiego w Krakowie, płyta pt. „Muzykalia Łańcuckie”, cztery płyty we współpracy z wydawnictwem Musicon zawierające odnalezioną muzykę jasnogórską. Nieustannie rozwija swoją pasję udzielając się w licznych projektach muzyczno-teatralnych oraz eksperymentalnie w zespołach muzyki rozrywkowej.
HELENA POCZYKOWSKA specjalizuje się w wykonawstwie muzyki dawnej i współczesnej. W jej repertuarze znajdują się najważniejsze dzieła oratoryjne J. S. Bacha, G. F. Haendla, J. Haydna i W. A. Mozarta oraz szereg partii operowych XVII i XVIII wiecznych. Dużą część działalności artystycznej poświęca kameralistyce, wykonując muzykę wokalną wszystkich epok. Również recitale pieśni zajmują stałe miejsce w jej repertuarze. W roku 2008 z wyróżnieniem ukończyła Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie śpiewu Prof. Agnieszki Monasterskiej. Umiejętności wokalne doskonali pod kierunkiem Prof. Ingrid Kremling oraz podczas specjalistycznych kursów interpretacji muzyki dawnej prowadzonych przez m.in. Jill Feldman, Claire Lefilliatre, Charlesa Danielsa, Jana van Elsackera, Petera Kooija. Koncertuje w kraju i za granicą, dzieląc scenę z dyrygentami takimi, jak m.in. Andrew Parrott, Philippe Herreweghe, Vincent Dumestre, Konrad Junghänel, Daniel Reuss, Fabio Bonizzoni oraz zespołami, jak Collegium Vocale Gent, Le Poème Harmonique, Capella Cracoviensis, Musica Florea, Cappella Amsterdam. Bierze udział w prestiżowych imprezach muzycznych, takich jak: Misteria Paschalia, Opera Rara, Festiwal Oper Barokowych Dramma per Musica, Olavsfestdagene (Trondheim), Svatováclavský hudební festival (Ostrawa) Händel-Festspiele (Halle), Festival de musique Baroque d'Ambronay, Utrecht Early Music Festival, Festival baroque (Sablé-sur-Sarthe). Wykonała partię Lume di Scienza w światowej premierze opery sakralnej Antonio Draghiego "Il Terremoto", pod dyrekcją Vincenta Dumestra i w reżyserii Benjamina Lazara. Spektakl zrealizowany został we współpracy z francuską telewizją Mezzo.
STANISŁAW ZYSKOWSKI – śpiewak urodzony w Augustowie, gdzie ukończył Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia im. E. Młynarskiego w klasie fortepianu. Absolwent Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Muzycznym F. Chopina w Warszawie oraz na Accademia d’Arte Lirica we Włoszech. Współpracował m.in. z Operą Krakowską i Teatrem Wielkim Operą Narodową w Warszawie.
ANDRZEJ ZAWISZA z wyróżnieniem ukończył studia na Akademii Muzycznej w Krakowie, w klasie klawesynu prof. Magdaleny Myczki, oraz studia podyplomowe w klasie klawesynu prof. Elżbiety Stefańskiej. W latach 2003-2005 studiował w Guildhall School of Music and Drama w Londynie, w klasie klawesynu Jamesa Johnstone’a oraz śpiewu Andrew Watts’a, gdzie otrzymał: Postgraduate Diploma in Music Performance oraz Master of Music Degree (z wyróżnieniem). Swój warsztat wokalny kształcił również pod kierunkiem Dame Emmy Kirkby i Mhairi Lawson. Jako klawesynista (solista i kameralista) współpracuje z wieloma zespołami muzyki dawnej m. in. Florilegium, Sonnerie, La Serenissima, Camerata Vivaldi, The English Baroque Trio, Phantasticus, oraz z wieloma orkiestrami i zespołami kameralnymi w kraju, m. in. Opera Krakowska, Filharmonia Krakowska, Filharmonia Rzeszowska, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Tarnowska Orkiestra Kameralna, z którą dokonał nagrań utworów Vivaldiego, Albinoniego i Haendla.. Laureat Stypendium Twórczego i Nagrody Miasta Krakowa (2001) oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2002) w dziedzinie muzyki. Zdobywca pierwszej nagrody na VIII Broadwood Harpsichord Competition w Londynie (2005) Koncertował na Ukrainie, w Szwajcarii, Niemczech, Francji, Włoszech, Austrii, Portugalii, Hiszpanii,
AGNIESZKA KRAWCZYK ukończyła krakowską Akademię Muzyczną w klasie skrzypiec barokowych.W trakcie swojej edukacji jak i po jej zakończeniu brała udział w projektach prowadzonych przez takich dyrygentów jak Joshua Rifkin, czy Paul Eswood. Uczestniczyła w rozmaitych kursach interpretacji muzyki dawnej prowadzonych przez Rachel Brown, Petera Holtslaga, Jacquesa Ogga jak również licznych festiwalach muzyki dawnej. Współpracuje z Capellą Cracoviensis, pod szyldem której brała udział w projektach prowadzonych przez Jana Tomasza Adamusa, Alessandro Moccia, Konrada Junghänela, Christopha Rousseta, Paula Goodwina, Alfredo Bernardiniego, Paula McCreesha. Wraz z Capellą Cracoviensis brała udział w nagraniach dla Decca i Deutsche Grammophon. Koncertuje w kraju i za granicą.
VICTORIA MELIK urodzona w 1993 w Kanadzie. Uzyskała tytuł licencjacki z wyróżnieniem na Wilfrid Laurier University w 2014 r. w klasie prof. Jerzego Kapłanka i prof. Jeanne Lamon. Specjalizowała się w wykonawstwie historycznym we Włoszech u Enrico Onofri, Stefano Montanari i Alessandro Moccia. Regularnie współpracuje z europejskimi orkiestrami kalibru Europa Galante (Fabio Biondi), Le Concert des Nations (Jordi Savall), Capella Mediterranea (Leonardo Garcia Alarcón),the Orchestra of the Age of the Enlightment, il pomo d’oro orchestra, Wrocław Baroque Ensemble. Jako członkini tych i innych zespołów występuje na licznych nagraniach z repertuarem od wczesnego baroku do romantyzmu. W latach 2016-2018 pełniła rolę koncertmistrzyni Włoskiej Młodzieżowej Orkiestry Barokowej, gdzie miała przyjemność współpracy z licznymi włoskimi artystami, m. in. Enrico Onofri, Sonia Prina, i Salvo Vitale. Od 2021 roku jest studentką II stopnia w klasach Prof. Siirki-Liisy Kaakinen-Pilch oraz Dr. Hab. Zbigniewa Pilch na Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.
BARTOSZ KOKOSZA ukończył studia w Akademii Muzycznej im Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu pod kierunkiem prof. Stanisława Pokorskiego oraz studia podyplomowe w zakresie gry na wiolonczeli barokowej w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, pod kierunkiem dr hab. Jarosława Thiela. Koncertuje w kraju i za granicą, skupiając swoją działalność na historycznych praktykach wykonawczych. Współpracuje z wszystkimi najważniejszymi polskimi zespołami muzyki dawnej: Wrocławska Orkiestra Barokowa – stała współpraca od 2007 roku, udział w licznych koncertach w kraju i za granicą, a także w wielokrotnie nagradzanych nagraniach płytowych. Nieustannie doskonali swoje umiejętności, szczególnie w zakresie prowadzenia grupy continuo. Występuje regularnie jako solista i kameralista. Jest współzałożycielem i wiolonczelistą kwartetu smyczkowego Musicarius. Wspólnie z drugim kwartetem, który współtworzy – The Violin Consort, bierze udział w projekcie opracowania partii instrumentalnych wznawianych wydań kwartetów smyczkowych polskich kompozytorów romantycznych, przygotowywanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. Od 2012 roku prowadzi klasę wiolonczeli barokowej oraz Akademicką Orkiestrę Barokową w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Unikatowym w skali kraju, a także Europy projektem, który współtworzył, jest idea połączenia barokowych orkiestr akademickich trzech uczelni artystycznych: AM Poznań, AM Łódź, AMKL Wrocław w jedną Międzyuczelnianą Orkiestrę Barokową.
ARTUR SZCZERBININ, organista, jest absolwentem Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie organów prof. dr. hab. Marcina Szelesta. W roku akademickim 2015/16 odbył roczne studia w ramach stypendium Erasmus, w Hochschule für Musik we Freiburgu, w klasie organów prof. Martina Schmedinga oraz Matthiasa Maierhofera. Obecnie jest doktorantem na Akademii Muzycznej w Krakowie. Tematem jego pracy doktorskiej jest Solowy repertuar organowy Europy środkowo-wschodniej zawarty w rękopiśmiennych źródłach z lat ok. 1570–1685 oraz związane z nim zagadnienia wykonawcze. Artur Szczerbinin brał udział w kursach mistrzowskich oraz w sesjach naukowych prowadzonych takich pedagogów jak: Pieter van Dijk, Martin Schmeding, James Johnstone, Wolfgang Zerer, Lorenzo Ghielmi, Bernhard Haas, Hans Fagius, Hayo Boerema, Johannes Geffert. Jest laureatem III nagrody na II Międzynarodowym Konkursie Organowym w Katowicach „W kręgu europejskich organów barokowych” (2014). Poza działalnością solową koncertuje także z zespołami wykonującymi muzykę dawną realizując partie basso continuo.
ClaveDuo to formacja kameralna stworzona przez Annę Huszczo i Joannę Solecką jako duet klawesynowy. Zależnie od okoliczności i repertuaru, zakres instrumentarium używanego przez artystki poszerza się także o inne historyczne instrumenty klawiszowe. ClaveDuo jest zespołem o ugruntowanej renomie i dużym doświadczeniu estradowym. W jego repertuarze znajdują się utwory od XVI do XXI wieku. Artystki posiadają cztery własne instrumenty historyczne: dwa klawesyny skrzydłowe (jednomanuałowa kopia klawesynu flamandzkiego z XVII wieku i dwumanuałowa kopia klawesynu włoskiego z XVII wieku), jeden szpinet (kopia instrumentu angielskiego) oraz fortepian historyczny. Tak zróżnicowane instrumentarium pozwala im z powodzeniem wykonywać muzykę różnych epok i stylów. Ich działalność nie ogranicza się do aktywności koncertowej, chętnie prowadzą warsztaty, prelekcje i prezentacje dla uczniów szkół muzycznych, a ich występom często towarzyszy wyczerpujący komentarz dotyczący wykonywanego repertuaru i używanego instrumentarium. Zespół w 2021 r. wydał płytę pt. „Il teatro del suono” z własną interpretacją "Sonate per due Cembali con il basso cifrato" Bernardo Pasquiniego.
JAN PAWEŁ BOROWSKI absolwent Historii na Uniwersytecie Jagiellońskim (2014 r.). W 2016 r. zatrudniony w Muzeum Śląska Cieszyńskiego, gdzie od 2019 r. prowadzi Dział Historii. Zainteresowania badawcze skupia wokół historii kartografii śląskiej oraz wojny trzydziestoletniej ze szczególnym uwzględnieniem jej przebiegu w dawnych księstwach śląskich. Autor kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych poświęconych Księstwu Cieszyńskiemu oraz wystaw realizowanych w przestrzeni MŚC, m.in.: „Barokowa trumna baronowej Petröczy” (2019 r.), „Była sobie ulica…czyli rzecz od dawnej Głębokiej” (2021 r.), „Czas apokalipsy na Śląsku Cieszyńskim” (2021 r.), „Kolekcja księdza Szersznika” (2022 r.), „Pamiątki z przeszłości. Kapsuły czasu 1845 i 1984 roku” (2022 r.). Szczęśliwy mąż żony Kamili i dumny ojciec syna Jasia.
MICHAŁ BIAŁKO urodził się w Krakowie. Ukończył studia w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie w klasie organów prof. Andrzeja Białki (dyplom z wyróżnieniem). Jest także absolwentem Conservatorium van Amsterdam, gdzie studiował w klasie organów prof. Pietera van Dijka. W 2021 r. obronił z wyróżnieniem pracę doktorską napisaną pod kierunkiem prof. Wacława Golonki w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, uzyskując stopień doktora sztuki. Koncertował jako solista i kameralista w Polsce i zagranicą. Uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich prowadzonych m.in. przez profesorów: Joachima Grubicha, Juliana Gembalskiego, Gerharda Gnanna, Bernarda Haasa, Lorenza Ghielmiego, Jacquesa van Oortmerssena, Jaroslava Tůmę i Davida Titteringtona. Współpracuje z Chórem Mieszanym Katedry Wawelskiej, zespołami Collegium Zieleński, Fresco Sonare i OCTAVA ensemble, a także z Filharmonią Krakowską. Regularnie koncertuje ze skrzypkiem Markiem Polańskim, z którym nagrał płytę zawierającą komplet dzieł Josefa Gabriela Rheinbergera na skrzypce i organy. Prowadzi klasę organów w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie.
DAWID SULEJ RUDNICKI kompozytor, pianista i trębacz. Absolwent Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Pedagog Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie i Krakowskiej Akademii Tańca „L’art de la Danse”. Gościnnie wykładał w Instytucie Komunikacji i Mediów na Uniwersytecie w Oslo. Autor piosenek, muzyki do spektakli, pokazów tanecznych i filmów. Doktor sztuki, dwukrotnie otrzymał nagrodę Rektora PWST w Krakowie i Nagrodę Teatralną im. Stanisława Wyspiańskiego. Laureat konkursów, m.in.: Transatlantyk Poznań International Film and Music Festival (I miejsce), Legnica Cantat (I miejsce), Komeda Jazz Festival (II miejsce), Iława Old Jazz Meeting (wyróżnienie), Jazz Improvizacjia - Wilno (nagroda publiczności). Spektakle z jego muzyką zdobywały nagrody na licznych festiwalach krajowych i zagranicznych. Prowadzi działalność koncertową, porusza się w szerokim spektrum stylistycznym.
ZBIGNIEW MACHEJ (1958), poeta, tłumacz, eseista. Pochodzi z Cieszyna, ukończył polonistykę i religioznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 80 xx wieku współpracował z opozycją demokratyczną i niezależnym ruchem wydawniczym (m.in. z bruLionem). Po 1989 roku pracował jako dziennikarz, menedżer kultury i dyplomata, przez dziewięć lat jako wicedyrektor Instytutu Polskiego w Pradze, później jako dyrektor Instytutu Polskiego w Bratysławie, a także jako wicedyrektor Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego. Od 2014 roku zajmuje się głównie pracą pisarską, publicystyczną i translatorską. Jest autorem piętnastu zbiorów wierszy i tomu krótkich próz pod tytułem „Antidotum noctis” (Dom Literatury w Łodzi 2018). Eseje publikował ostatnio m.in. w „Herito”, „Gazecie Wyborczej” i „Przeglądzie Politycznym”. Z języka czeskiego przełożył wybór z „Pieśni duchowych” Georgiusa Tranosciusa (Oficyna Efemeryczna 2017, nagroda „Literatury na Świecie” w kategorii poezja za rok 2017) i „Pojęcia podstawowe Petra Krála” (PIW 2020, nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2021), a z języka słowackiego tom wierszy „Cicha ręka Ivana Štrpki” (EPW, Gdańsk 2009) oraz wybór wierszy Jána Ondruša „Przełykanie włosa” (Biuro Literackie 2021). Przekładał także wiersze dawnych poetów angielskich – Thomasa Traherne’a i Johna Clare’a. Jako tłumacz poezji współpracuje z czasopismem „Literatura na Świecie". Wiersze i eseje publikuje również w kwartalniku artystycznym „Vlna” na Słowacji.
Odwiedzin